Hnjóða
Norrøn Ordbok - hnjóða
Betydning av det norrøne ordet "hnjóða"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
- hnjóða
- pres. hnýð, pret. hnauð, pl. hnuðu, part. hnoðinn; [cp. Ulf. hnuþo = σκόλοψ, 2 Cor. xii. 7]:—to rivet, clinch; Helgi hnauð hjalt á sverð, Nj. 66; hann þrífr upp nefsteðja einn mikinn, þar hafði Vigfúss áðr hnoðit við sverðs-hjölt sín, Fms. xi. 133; hnjóða rauða, to forge iron, Fs. 177 (in a verse), cp. Fms. i. 177; spjót ok tveir geirnaglar í, eða sá einn er í gegnum stendr, ok hnoðit (noðin, v. l.) at báða vega, N. G. l. ii. 42; ási hnauð hjarta (acc.) við síðu, the yard has clinched ribs and heart together, Fs. 113 (in a-verse); marr hnauð mínum (munar?) knerri, id.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚾᛁᚢᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)