Hugsa

Betydningen af oldnorske ordet "hugsa"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hugsa kan betyde:hugsa

hugsa

að, [early Dan. hugse, mod. huske = to remember; for the mod. Dan. tænke and also Icel. þenkja were borrowed from the German, and do not occur until the time of the Reformation]:—to think:

hugsa

I. absol. to think; því hefir oss þat gefit verit at hugsa, Dipl. ii. 14; þó at eigi megi auga sjá eðr eyra heyra né engi manns hugr hugsa, hversu …, Fms. i. 229; h. til Guðs, Stj. 138; þeir hugsuðu hví þat mundi gegna, Edda (pref.); ek vissa hvat Símon hugsaði, Post. 656 C. 28.

hugsa

II. with acc. to think out, Lat. excogitare; ek mun hugsa yðr konung, Stj. 441; hugsaðu vandliga hvar hann liggr, 424; hugsat hefi ek kostinn, Nj. 3: to intend, þér hugsuðut mér íllt, Stj. 239; sagði at hann hafi þat helzt hugsat, Fms. i. 83: h. sik, to bethink oneself, ii. 133, Karl. 15, Bs. ii. 121.

hugsa

2. with prepp.; h. sik um e-t, to take counsel with oneself (um-hugsan); h. sik fyrir, to have forethought, ponder over, Fms. xi. 442; h. fyrir sér, to ponder over, vii. 88, 289; h. um e-t, to think about a thing, Stj. 423, passim; h. eptir um e-t, Fms. x. 6.

hugsa

III. reflex., hugsaðisk honum svá til, at …, Fms. vii. 88; e-m hugsast e-t, a thing occurs to one’s mind.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᚢᚴᛋᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser