Minnr
Old Norse Dictionary - minnr
Betydningen af oldnorske ordet "minnr"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet minnr kan betyde:minnr
- minnr
- adv., compar. also spelt and proncd. miðr, and so always in mod. usage; superl. minnst; answering to lítt (see lítill); [Ulf. mins or minz; cp. Lat. minus]:—less, with dat.; hálfum vegnum penningi miðr en hálfan sjötta eyri, Grág. ii. 175; vetri miðr en hálf-sextugr, i. e. fifty-five years old save one [cp. ‘forty stripes save one’], Íb. 18; manni minnr en hálfr sétti tigr, Sturl. iii. 37; vera lífi minnr, to be minus one’s life, lifeless, dead, Ísl. ii. 315 (Heiðarv. S.); engu miðr Skallagrími, no less than S., Eg. 334; engu minnr, no less, ‘nihilo minus,’ Edda 36; sá er miðr neytir, he who makes less use of it, Grág. ii. 293; minnr á viðborða, FmS. vii. 292; ef maðr stelr minnr en þveiti, N. G. l. i. 253; miðr vel, less well, not very well, Ísl. ii. 330; þeir sem vitrari vóru ok minnr druknir, FmS. i. 59; þat skipit er minnr var brotið, ii. 128; minnr mundi Þjóstólfi í augu vaxa, Nj. 58; þat er minnr er fjarat, Ld. 76; ok er þat eigi minnr mitt hugboð, Fær. 202; mundi hann þú minnr saka sóttin, SkS. 704; sem minnr er at sköpuðu, Sturl. iii. 7; minnr frá líkendum, FmS. v. 86: in mod. usage, því er miðr, alack! því er verr og miðr = alack! I am sorry.
- minnr
- II. superl. minnst, least; þá er hann varði minnst, when he least expected, Eg. 296; minnst mánuð, at least a month, Vígl. 33; minnst staddr, i. e. in a bad plight, Pr. 410.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛘᛁᚾᚾᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adv.
- adverb.
- compar.
- comparative.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- Lat.
- Latin.
- mod.
- modern.
- proncd.
- pronounced.
- S.
- Saga.
- superl.
- superlative.
- s. v.
- sub voce.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- gl.
- glossary.
Værker & Forfattere citeret:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Heiðarv. S.
- Heiðarvíga Saga. (D. II.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)