Ríkr
Old Norse Dictionary - ríkr
Betydningen af oldnorske ordet "ríkr"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet ríkr kan betyde:ríkr
- ríkr
- adj., compar. ríkari and ríkri, superl. ríkastr and ríkstr, [Ulf. reiks = ἔντιμος; Germ. reich; Dan. rig, etc.]:—mighty, powerful, Rb. 370; ríkr höfðingi, Nj. 1, Fms. xi. 298; ríkr ok auðigr, Eg. 22, 83, Fms. vii. 293 (strong); ríkastr ok göfgastr, i. 61; ekki hefir Hákon látið hlut sinn fyrir enn ríkari mönnum en þú ert, 74; þeir vóru menn ríkastir í Þrænda-lögum, vi. 24: in the phrase, sagði þá inn ríkri ráð, the stronger ruled, might ruled over right, viii. 108, v. l.; ríkri ráð sagði, Am. 62; er þess ván um alla þína daga, at vér frændr sem ríkri, Eg. 475; ríkastr ok víðlendastr konungr, Fms. xi. 201, 203; ríkir ok óríkir, Ó. H. 60; hafði jarl á því ríkra manna hátt, Nj. 278; hann er ríkstr konung-manna, Rekst.
- ríkr
- 2. of things, strong; ok verðr þá þat ríkara sem verr gegnir, Fms. i. 69; var sjón sögu ríkari, Ó. H. 180 (of autopsy); fátt er sköpum ríkara, Fs. 23; nauðsyn er lögum ríkri, 656 A. i. 22; ef úgæfa mín gengi ríkra en lukka þín, Þorst. St. 54, Al. 56; var þar ríkt varðhald, Fms. xi. 247; leggja ríkt við, to lay a heavy penalty on, iv. 144, x. 173, xi. 262; banna ríkt, to forbid strongly, Sks. 126 new Ed.; eru þeir fjötraðir ok ríkt bundnir, Fær. 183.
- ríkr
- 3. magnificent; mærin gyrði sik einu ríku belti, 580 A. 2; konungr görði mannboð ríkt, Hkr. i. 231; ok halda til sem ríkast at öllu, K. Þ. K. 56.
- ríkr
- 4. as a nickname; inn Ríki, the Great, Mighty; Knútr ríki, Hákon jarl inn ríki, Rögnvaldr jarl inn ríki, Fms., Ó. H., Orkn. 8.
- ríkr
- II. [Germ. reich; Dan. rig; Engl. rich], rich, wealthy; this sense appears about the end of the 13th century, and was no doubt influenced by the foreign use of the word; þeir hafa af hennar gózi orðið fullir ok feitir ok mjök ríkir, H. E. i. 505; ok aldrei urðu þau svá rík, at þau ætti konungi skatt at gjalda, Jb. 167; ríkr at fé, Grett. 153 new Ed.; oss er mikit sagt af auð þeim … Eigi mun þat aukit þó hann sé sagðr ríkastr maðr á Íslandi, Band. 24 new Ed. (but only in the later recension of that Saga, for the old recension in Kb. omits the word); svá miklum auð saman koma, ok verða full-ríkir á fám árum, Fms. vi. 273; hann var ríkr at fé, Dropl. 13, where it is no doubt due to the transcriber of the Arna-Magn. 132; passim in mod. usage, whereas the old sense has become obsolete, except in special phrases and compds, e. g. ráð-ríkr.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚱᛁᚴᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adj.
- adjective.
- compar.
- comparative.
- Dan.
- Danish.
- etc.
- et cetera.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- superl.
- superlative.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- e. g.
- exempli gratia.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
Værker & Forfattere citeret:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Dropl.
- Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)