Sætta

Old Norse Dictionary - sætta

Betydningen af oldnorske ordet "sætta"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet sætta kan betyde:sætta

sætta
t, [sátt], to reconcile, make peace among; s. mennina, sætta þá, Nj. 149, Landn. 105, Fms. i. 36, 48, vi. 337, x. 266, passim; sætta e-n við e-n, to reconcile to another, Eg. 226.
sætta
II. reflex., sættask við e-n, Fms. vi. 286; láta sem þú vildir sættask, Háv. 57; at sækja eðr sættask, either to prosecute or to come to terms, Grág. i. 226; hann hafði sætzk á vígit, Nj. 57; svá at þú sættisk á þat, Ld. 50.
sætta
2. recipr. to come to terms, agree; þeir sættusk, Fms. i. 13, 57; sættask á mál, Nj. 22; þeir höfðu sætzk í konungs dóm, á öll mál sín, Fms. x. 8; er þeir sjálfir mundu á sættask, Sturl. iii. 246.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛅᛏᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

n.
neuter.
reflex.
retlexive.
v.
vide.
l.
line.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back