Sinni

Old Norse Dictionary - sinni

Betydningen af oldnorske ordet "sinni"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet sinni kan betyde:sinni

sinni: and sinn, n., Vtkv. 5, FaS. i. 73, ii. 542; sinni is the truer form, but the word is mostly used in dat.; [A. S. síð; Ulf. sinþ]:—prop. a walk; er mér hefir aukið ervitt sinni, a heavy walk, Vtkv. 5.

sinni: II. fellowship, company; nú skal brúðr snúask heim í sinni með mér, in my company, Alm. 1; ríða í sinni e-m, Skv. 3. 3; látum son fara feðr í sinni, 12; hrafn flýgr austan … ok eptir honum örn í sinni, FaS. i. 428 (in a verse); manngi er mér í sinni, i. e. I am alone, no one in my company, 247 (in a verse); vilja e-n sér í sinni, iii. 483 (in a verse): langt er at leita lýða sinnis, Akv. 17; þjóða sinni erumka þokkt, the fellowship of men is not to my liking, i. e. men shun me, Stor.

sinni: 2. concrete, a company; Vinda sinni, the company of the Wends, Lex. Poët.

sinni: 3. in plur., á sinnuin, on the way; heill þú á sinnum sér, be hale on the journey! Vþm. 4; dagr var á sinnum, the day was far on its way, was passing, Rm. 29; guðr var á sinnum, the battle drew to a close, Hkr. i. 95, Hornklofi (in a verse).

sinni: III. metaph. help, support, backing; in prose it remains in the phrases, vera e-m í sinni, to ‘follow,’ side with one, help one; ifanarlaust er Guð í sinni með þeim manni, Barl. 93; mun ek heldr vera þér í sinni, Fb. i. 529; vóru þar margir menn með jarli um þetta mál ok honum í sinni, FmS. iv. 290; þú vildir at allir væri þér í sinni, Sturl. i. 36; þeir dýrka fjallaguðin, ok því hafa þau verit þeim í sinni, Stj. 598; leiðir Víðförull Jólf út ok þakkar honum sitt sinni, FaS. ii. 542; leggja í sinni við e-n, to back one, BS. i. 882; hann þekkir sinni þeirra, at þeir vinna konunginum mikinn sigr, he knows (appreciates) their help, FaS. i. 73: in compds, fá-sinni (q. v.), solitude; sam-S., society; víl-S., q. v.

sinni: B. sinn and sinni, as an adverb of time, in adverbial phrases, the latter form being rare and less correct, but occurring in a few instances in the accusative, as fyrsta sinni, n. G. l. i. 74; annat sinni, 340, FmS. vii. 325, SkS. 205; hvert sinni, SkS. 16, K. Þ. K. 10; í þat sinni, Sturl. iii. 217: [Ulf. sinþ, e. g. ainamma sinþa, = ἄπαχ, twaim sinþam = δίς, þrim sinþam = τρίς; Dan. sinde]:—a time, with numerals = Germ. mal; in acc, and dat. sing., eitt sinn, einu sinni, and dat. pl. tveim sinnum, etc.:

sinni: α. acc. sing.; þat var eitt hvert sinn, one time it happened, Nj. 26, Fær. 242; annat sinn, the second time; í annat sinn, K. Þ. K. 14; hit þriðja sinn, the third time, 10; í hvárt sinnit, each time, id.; í hvárt sinn, 12; þat sinn, that time, then, FmS. i. 264; í þat sinn, Hkr. ii. 15, Grág. ii. 167; ekki sinn, at no time, not once, never, Skálda 167; aldri sinn síðan, never a time since, never more, Nj. 261; sitt sinn við hvert orð, K. Þ. K. 11: um sinn, once; eigi optarr enn um sinn, Grág. i. 57, 133; hann skal drepa barninu í vatn um sinn, K. Þ. K. 10, 12; eigi meirr enn um sinn, Nj. 85; ganga til skripta it minnsta um sinn á tólf mánuðum, K. Á. 192: for this one time, ek mun leysa þik ór vandræði þessu um sinn, Ísl. ii. 133; fyrst um sinn, for the present, Þórð. 69 (paper MS.), and so in mod. usage; um sinn-sakir, for this once, Ld. 184, 196, 310.

sinni: β. dat. sing. upon a time; enu þriðja sinni, the third time, BlaS. 40: eiuhverju sinni, a time, a certain time, Nj. 2, 216; einu sinni, once, in an indefinite sense, Hðm. 14 (Bugge, see the foot-note); er þá kostr at kveða einu sinni (= mod. einhvern tíma) skáldskap þann, Grág. ii. 151; in mod. usage einu sinni means once, for the old ‘um sinn’ is now obsolete: því sinni, for that time, for that occasion, FmS. vii. 129; at því sinni, SkS. 258; þessu sinni, this time, FmS. i. 126: at sinni, for this time, at present, Nj. 216, Ld. 202, FmS. i. 3, 159: sinni sjaldnar, once less, Rb. 450.

sinni: γ. dat. plur.; sjau sinnum, seven times, Alg. 262; hundrað sinnum, Flóv. 33; þeim sinnum, er …, when, SkS. 211 B; endr ok sinnum, now and then, from time to time, SkS. 208 B.

sinni: δ. gen. p!ur.; fimmtán tigum sinna, a hundred and fifty times, Dipl. ii. 14; sétta tigi sinna, Rb. 90; þúsundum sinna, a thousand times, Greg. 37.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚾᚾᛁ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

Sinni (I)

Forkortelser brugt:

A. S.: Anglo-Saxon.

dat.: dative.

f.: feminine.

n.: neuter.

prop.: proper, properly.

S.: Saga.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

i. e.: id est.

m.: masculine.

plur.: plural.

l.: line.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

q. v.: quod vide.

Dan.: Danish.

e. g.: exempli gratia.

etc.: et cetera.

Germ.: German.

L.: Linnæus.

pl.: plural.

sing.: singular.

acc.: accusative.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

mod.: modern.

gen.: genitive.

Værker & Forfattere citeret:

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Vtkv.: Vegtams-kviða. (A. I.)

Akv.: Atla-kviða. (A. II.)

Alm.: Alvís-mál. (A. I.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Stor.: Sona-torrek. (A. III.)

Lex. Poët.: Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Vþm.: Vafþrúðnis-mál. (A. I.)

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Þórð.: Þórðar Saga hreðu. (D. V.)

Blas.: Blasius Saga. (F. III.)

Hðm.: Hamðis-mál. (A. II.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Alg.: Algorismus. (H. III.)

Flóv.: Flóvents Saga. (G. II.)

Dipl.: Diplomatarium. (J. I.)

Greg.: Gregory. (F. II.)

➞ Se alle citerede værker i ordbogen