Sinni
Norrøn Ordbok - sinni
Betydning av det norrøne ordet "sinni"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet sinni kan bety:sinni
- sinni
- and sinn, n., Vtkv. 5, FaS. i. 73, ii. 542; sinni is the truer form, but the word is mostly used in dat.; [A. S. síð; Ulf. sinþ]:—prop. a walk; er mér hefir aukið ervitt sinni, a heavy walk, Vtkv. 5.
- sinni
- II. fellowship, company; nú skal brúðr snúask heim í sinni með mér, in my company, Alm. 1; ríða í sinni e-m, Skv. 3. 3; látum son fara feðr í sinni, 12; hrafn flýgr austan … ok eptir honum örn í sinni, FaS. i. 428 (in a verse); manngi er mér í sinni, i. e. I am alone, no one in my company, 247 (in a verse); vilja e-n sér í sinni, iii. 483 (in a verse): langt er at leita lýða sinnis, Akv. 17; þjóða sinni erumka þokkt, the fellowship of men is not to my liking, i. e. men shun me, Stor.
- sinni
- 2. concrete, a company; Vinda sinni, the company of the Wends, Lex. Poët.
- sinni
- 3. in plur., á sinnuin, on the way; heill þú á sinnum sér, be hale on the journey! Vþm. 4; dagr var á sinnum, the day was far on its way, was passing, Rm. 29; guðr var á sinnum, the battle drew to a close, Hkr. i. 95, Hornklofi (in a verse).
- sinni
- III. metaph. help, support, backing; in prose it remains in the phrases, vera e-m í sinni, to ‘follow,’ side with one, help one; ifanarlaust er Guð í sinni með þeim manni, Barl. 93; mun ek heldr vera þér í sinni, Fb. i. 529; vóru þar margir menn með jarli um þetta mál ok honum í sinni, FmS. iv. 290; þú vildir at allir væri þér í sinni, Sturl. i. 36; þeir dýrka fjallaguðin, ok því hafa þau verit þeim í sinni, Stj. 598; leiðir Víðförull Jólf út ok þakkar honum sitt sinni, FaS. ii. 542; leggja í sinni við e-n, to back one, BS. i. 882; hann þekkir sinni þeirra, at þeir vinna konunginum mikinn sigr, he knows (appreciates) their help, FaS. i. 73: in compds, fá-sinni (q. v.), solitude; sam-S., society; víl-S., q. v.
- sinni
- B. sinn and sinni, as an adverb of time, in adverbial phrases, the latter form being rare and less correct, but occurring in a few instances in the accusative, as fyrsta sinni, n. G. l. i. 74; annat sinni, 340, FmS. vii. 325, SkS. 205; hvert sinni, SkS. 16, K. Þ. K. 10; í þat sinni, Sturl. iii. 217: [Ulf. sinþ, e. g. ainamma sinþa, = ἄπαχ, twaim sinþam = δίς, þrim sinþam = τρίς; Dan. sinde]:—a time, with numerals = Germ. mal; in acc, and dat. sing., eitt sinn, einu sinni, and dat. pl. tveim sinnum, etc.:
- sinni
- α. acc. sing.; þat var eitt hvert sinn, one time it happened, Nj. 26, Fær. 242; annat sinn, the second time; í annat sinn, K. Þ. K. 14; hit þriðja sinn, the third time, 10; í hvárt sinnit, each time, id.; í hvárt sinn, 12; þat sinn, that time, then, FmS. i. 264; í þat sinn, Hkr. ii. 15, Grág. ii. 167; ekki sinn, at no time, not once, never, Skálda 167; aldri sinn síðan, never a time since, never more, Nj. 261; sitt sinn við hvert orð, K. Þ. K. 11: um sinn, once; eigi optarr enn um sinn, Grág. i. 57, 133; hann skal drepa barninu í vatn um sinn, K. Þ. K. 10, 12; eigi meirr enn um sinn, Nj. 85; ganga til skripta it minnsta um sinn á tólf mánuðum, K. Á. 192: for this one time, ek mun leysa þik ór vandræði þessu um sinn, Ísl. ii. 133; fyrst um sinn, for the present, Þórð. 69 (paper MS.), and so in mod. usage; um sinn-sakir, for this once, Ld. 184, 196, 310.
- sinni
- β. dat. sing. upon a time; enu þriðja sinni, the third time, BlaS. 40: eiuhverju sinni, a time, a certain time, Nj. 2, 216; einu sinni, once, in an indefinite sense, Hðm. 14 (Bugge, see the foot-note); er þá kostr at kveða einu sinni (= mod. einhvern tíma) skáldskap þann, Grág. ii. 151; in mod. usage einu sinni means once, for the old ‘um sinn’ is now obsolete: því sinni, for that time, for that occasion, FmS. vii. 129; at því sinni, SkS. 258; þessu sinni, this time, FmS. i. 126: at sinni, for this time, at present, Nj. 216, Ld. 202, FmS. i. 3, 159: sinni sjaldnar, once less, Rb. 450.
- sinni
- γ. dat. plur.; sjau sinnum, seven times, Alg. 262; hundrað sinnum, Flóv. 33; þeim sinnum, er …, when, SkS. 211 B; endr ok sinnum, now and then, from time to time, SkS. 208 B.
- sinni
- δ. gen. p!ur.; fimmtán tigum sinna, a hundred and fifty times, Dipl. ii. 14; sétta tigi sinna, Rb. 90; þúsundum sinna, a thousand times, Greg. 37.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚾᚾᛁ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- plur.
- plural.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- q. v.
- quod vide.
- Dan.
- Danish.
- e. g.
- exempli gratia.
- etc.
- et cetera.
- Germ.
- German.
- L.
- Linnæus.
- pl.
- plural.
- sing.
- singular.
- acc.
- accusative.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- mod.
- modern.
- gen.
- genitive.
Siterte verk og forfattere:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Vtkv.
- Vegtams-kviða. (A. I.)
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Alm.
- Alvís-mál. (A. I.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Stor.
- Sona-torrek. (A. III.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Alg.
- Algorismus. (H. III.)
- Flóv.
- Flóvents Saga. (G. II.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)