Skuld

Betydningen af oldnorske ordet "skuld"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet skuld kan betyde:skuld

skuld

f. [skulu; A. S. scyld; Germ. schuld; Dan. skyld]:—a debt, due; gjalda skuld, n. G. l. i. 52, Nj. 182; skuldir allar ok landaura gjald, FmS. x. 410; kaupa í skuld, to buy on trust, Hrafn. 4; ganga í skuld við e-n um e-t, Dipl. iv. 7; ganga í skuld fyrir e-n, to be bail for another; hann gékk í skuld fyrir Kálf ok gaf fé fyrir landit, BS. i. 507.

skuld

2. in the oldest law skuld means a kind of serfdom or bondage in payment of debt, like that of an ‘obaeratus’ or nexus in the Roman law; engi má konu svá taka í skuld nema hafi frænda ráð við, n. G. l. i. 36; nú ef maðr selr skuldar-mann mansali, nema hann hlaupi ór skuld, id.; engi maðr á at seljask arfsali frá ómögum sínum, þeim er hann á at ganga í skuld fyrir, Grág. i. 205; ef hann a eigi fé til þá skal hann ganga í skuld fyrir móður sína, 232; kost á maðr hvárt sem hann vill at ganga í skuld fyrir börn sin eðr selja þau ella, 234.

skuld

II. the name of one of the three works, Vsp., Edda, Gg.

skuld

B. COMPDS: skuldabréf, skuldadagr, skuldadómr, skuldafar, skuldaferli, skuldarfólk, skuldagildi, skuldaheimta, skuldahjón, skuldarkona, skuldalið, skuldalúkning, skuldalykting, skuldarmaðr, skuldamót, skuldanautr, skuldaskipan, skuldastaðr, skuldartollr, skuldaþing.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚴᚢᛚᛏ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser