Slæma

Old Norse Dictionary - slæma

Betydningen af oldnorske ordet "slæma"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

slæma
i. e. slœma, ð, to slam, i. e. to swing a weapon, to strike at an object almost out of reach; hann slæmir til hans öxinni, Ni. 155; Barði slæmir á síðu honum, Ísl. ii. 365; Sigurðr slæmir til hennar sverðinu ok höggr af henni höndina, O. H. l. 42; slæmdi hann á fót Hrolleifi, Fs. 33; hann fékk brugðit sverðinu, ok slæmir eptir honum, 65.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛚᛅᛘᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

i. e.
id est.
l.
line.
L.
Linnæus.

Værker & Forfattere citeret:

Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back