Synja

Betydningen af oldnorske ordet "synja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet synja kan betyde:synja

synja

að, [this is the root verb for syn and synð], to deny; sannaði þat annarr en annarr synjaði, Fms. iv. 294; þá muntú s. þess með skynsemd, Nj. 80, passim.

synja

2. esp. as a law phrase, see syn, the charge to be repelled in gen., s. e-s; syni hann vilja síns með séttar-eiði, at hann vildi þat verk eigi gört hafa, Gþl. 162; nú verð ek sjálf fyrir mik synja lýta, to prove my innocence by ordeal, Gkv. 3. 8; vil ek þessa máls s. fyrir mik ok fyrir oss alla skipvera, vil ek þar bjóða fyrir eiða svá sem lög yður standa til, Ó. H. 140.

synja

3. to deny, refuse; ef hann vill synja mér ríkis, Fms. i. 83; s. mér mægðar, Ísl. ii. 215, s. kaups, Vápn. 7; honum skal beiða fars at skipi … ef honum er synjað þar, Grág. i. 90; þriggja marka útlegð varðar þeim er synjar, 80; þótt þeir syni, 90.

synja

II. reflex. to refuse an offer, of a lady; er þú synjask hverjum konungi, Fas. i. 365; þeirrar konu bað Catilina, en hón synjaðisk, Róm. 332.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚢᚾᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser