Synja

Betydelsen av det fornnordiska ordet "synja"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord synja kan betyda:synja

synja

að, [this is the root verb for syn and synð], to deny; sannaði þat annarr en annarr synjaði, Fms. iv. 294; þá muntú s. þess með skynsemd, Nj. 80, passim.

synja

2. esp. as a law phrase, see syn, the charge to be repelled in gen., s. e-s; syni hann vilja síns með séttar-eiði, at hann vildi þat verk eigi gört hafa, Gþl. 162; nú verð ek sjálf fyrir mik synja lýta, to prove my innocence by ordeal, Gkv. 3. 8; vil ek þessa máls s. fyrir mik ok fyrir oss alla skipvera, vil ek þar bjóða fyrir eiða svá sem lög yður standa til, Ó. H. 140.

synja

3. to deny, refuse; ef hann vill synja mér ríkis, Fms. i. 83; s. mér mægðar, Ísl. ii. 215, s. kaups, Vápn. 7; honum skal beiða fars at skipi … ef honum er synjað þar, Grág. i. 90; þriggja marka útlegð varðar þeim er synjar, 80; þótt þeir syni, 90.

synja

II. reflex. to refuse an offer, of a lady; er þú synjask hverjum konungi, Fas. i. 365; þeirrar konu bað Catilina, en hón synjaðisk, Róm. 332.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᚢᚾᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar