Þegja
Old Norse Dictionary - þegja
Betydningen af oldnorske ordet "þegja"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet þegja kan betyde:þegja
- þegja
- pres. þegi; pret. þagði; subj. þegði; imperat. þegi, þegiðu; with neg. suff. þegj-attu, Vtkv.; part. þagat(þagt, Anecd. 10, Sks. 562 B); [Ulf. þahan = σιωπαν, σιγαν; Hel. þagjan; O. H. G. dagen; Dan. tie; Swed. tiga; Lat. tăceo; cp. also þagga and þagna]:—to be silent; Rútr þagði við, Nj. 2; þegi, be silent! Art. 22; þegi skjótt (imperat.), Ld. 220; sitja þegjandi, Fms. vii. 160; sá er æva þegir, whoever keeps silence, Hm.; mæli þarft eðr þegi (subj.) … þá hefir hann betr ef hann þegir, … fátt gat ek þegjandi þar, id., and passim.
- þegja
- 2. with prep., þegja yfir e-u, to conceal; leyn þessum glæp ok þegi, yfir systir mín, Stj. 520; hafa þagat yfir fundinum, Fms. vi. 273; hvað hana hölzti lengi hafa þagat yfir svá góðri ætt, Ld. 36; mart þat er guðspjalla menninir hafa þagt yfir, Sks. l. c.; þegja af söngum, to leave of singing, Stj. 50.
- þegja
- 3. with gen., þegi þú, Þórr, þeirra orða, keep silence from such words, Thor, i. e. do not say so! Thor, Þkv. 18: the law phrase, þegja sik í fjörbaugs-garð, Grág. i. 69.
- þegja
- II. the saving, þungr er þegjanda róðr; þegjanda logn, a still calm, Sks. 52 new Ed.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᛁᚴᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- Hel.
- Heliand.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neg.
- negative.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- subj.
- subjunctive.
- uff.
- suffix.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- l. c.
- loco citato.
- gen.
- genitive.
- i. e.
- id est.
Værker & Forfattere citeret:
- Anecd.
- Anecdoton. (H. II.)
- Art.
- Artus-kappa Sögur. (G. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Vtkv.
- Vegtams-kviða. (A. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)