Varða
Old Norse Dictionary - varða
Betydningen af oldnorske ordet "varða"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet varða kan betyde:varða
- varða
- u, f. [Germ. warte], a beacon; hann bað þá göra þar vörðu til minnis, Orkn. 208.
- varða
- 2. a pile of stones or wood to ‘warn’ a wayfarer; in Icel. varða is the popular name of stone cairns erected on high points on mountains and waste places, to ‘warn’ the wayfarer as to the course of the way, (in the Tyrolese Alps they are called ‘daube’ = Icel. þúfa, q. v.); hann reisti þar vörðu hjá dysinni, Hrafn. 9; varða á hálsinum fyrir sunnan Stiga-bæli. Dipl. v. 19; hæðir þær er heita Hallbjarnar-vörður … því eru þrjár vörður á þeirri hæðinni en fimm á hinni, Landn. 153; haug eða stóra vörðu, Stj. 182; náttmála-varða, Þórð. 58 (see náttmál); dagmála-varða, of piles of stones by which the ‘day-marks’ are fixed: freq. in local names, Vörðu-fell, Holtavörðu-heiðr, Landn., map of Icel.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛅᚱᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Lignende indtastninger:
Forkortelser brugt:
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- freq.
- frequent, frequently.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)