Varða
Norrøn Ordbok - varða
Betydning av det norrøne ordet "varða"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet varða kan bety:varða
- varða
- u, f. [Germ. warte], a beacon; hann bað þá göra þar vörðu til minnis, Orkn. 208.
- varða
- 2. a pile of stones or wood to ‘warn’ a wayfarer; in Icel. varða is the popular name of stone cairns erected on high points on mountains and waste places, to ‘warn’ the wayfarer as to the course of the way, (in the Tyrolese Alps they are called ‘daube’ = Icel. þúfa, q. v.); hann reisti þar vörðu hjá dysinni, Hrafn. 9; varða á hálsinum fyrir sunnan Stiga-bæli. Dipl. v. 19; hæðir þær er heita Hallbjarnar-vörður … því eru þrjár vörður á þeirri hæðinni en fimm á hinni, Landn. 153; haug eða stóra vörðu, Stj. 182; náttmála-varða, Þórð. 58 (see náttmál); dagmála-varða, of piles of stones by which the ‘day-marks’ are fixed: freq. in local names, Vörðu-fell, Holtavörðu-heiðr, Landn., map of Icel.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛅᚱᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- freq.
- frequent, frequently.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)