Véla
Old Norse Dictionary - véla
Betydningen af oldnorske ordet "véla"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet véla kan betyde:véla
- véla
- and væla, t, to defraud, trick; íllt er vin véla, Am. 90; véla hann í nökkvi, Grág. ii. 22; ok vill hann svá véla hinn, … ok á sá sök er hann vildi véla, i. 362; nú eru vit vælt, Eg. 605; ef goð yður mætti eigi vélt verða, Blas. 46; eigi verðr hann véltr, id.; segir þik vældan af villu þeirri, es þú göfgar Christum, Clem. 147; konur véltar með brögðum ok legorðum, Sks. 77 new Ed.; væla frá honum sverðit, to get the sword from him (by cheating), Fms. v. 111.
- véla
- II. væla um e-t, to deal, manage (cp. tæla); sá hlutr er um at væla, Lv. 15; víg Þorkels ok um hvat væla var, Gísl. 57; er þat grunr at þér eigit þar um konungborinn mann at væla sem Norðbrikt er, Fms. v.. 144; dýr grimm eða torveldlig um at véla, Sks. 20 new Ed.; hefða ek einn saman vélt um mitt ráð, 507 B; eða þurfir þú um þín vanda-mál at væla, Bær. 81; ok vældu þar um margir, 14; skal sá bóndi sem þar býr á næstum eignum væla um lík, K. Á. 66; fékk hón ráð til at véla um hann, Bær. 14; þótt ek véla um mína kosti, Eg. 66, Fms. v.ii. 339 (v. l.), 440; at hvárir vældi um sína kosti, 339; væla heima um sína kosti, Sks. 266.
- véla
- III. recipr., skyldi þeir vælask um báðir samt, have to deal with one another, Sturl. ii. 143.
- véla
- 2. part., vælandi goðanna (of Loki), Edda i. 268.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛁᛚᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- v. l.
- varia lectio.
- pr.
- proper, properly.
- recipr.
- reciprocally.
- part.
- participle.
Værker & Forfattere citeret:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)