Stökkva
Altnordisches Wörterbuch - stökkva
Bedeutung des altnordischen Wortes "stökkva" (oder stǫkkva)
Wie im Cleasby & Vigfusson Altnordisch-Englisch Wörterbuch definiert:
Das altnordische Wort stökkva kann bedeuten:stökkva
- stökkva (stǫkkva)
- pres. stökk, pl. stökkvum; pret. stökk, stökkt, stökk, pl. stukku; subj. stykki; imperat. stökk, stökktú; part. stokkinn: also spelt with ey (steyqva): [Ulf. stigqwan; A. S. stincan]:—to leap, spring; stökkva hátt, to make a high leap, Fær. 57; hann stökk ofan ór loptinu, FmS. i. 166; þeir stukku upp, they sprang to their feet, Korm. 40; stukku þeir á skip sín, FmS. ix. 275; S. á hest, Karl. 261; þessi maðr stökk af bjarginu, FaS. iii. 197.
- stökkva (stǫkkva)
- 2. of things, to spring, rebound; sverðit stökk af í braut á úlfliðinn á Moðólfi, Nj. 262; stökkr undan hold, of a blow, Grág. ii. 15; fótrinn stökk ór liði, the foot sprang out of joint, Ísl. ii. 246; sundr stökk súla, Hým. 12, hann stökk í sundr í þrjá parta, BS. ii. 127; hringrinn stökk í tvá hluti, sprang in two, Ld. 126; þar var stein-veggrinn helzt stokkinn, broken, Þiðr. 325; or Elivágum stukku eitr-dropar, Vþm. 31.
- stökkva (stǫkkva)
- 3. to take to flight; margir stukku ór Noregi, FmS. i. 77; vetrinn eptir er hann hafði stokkit ór Noregi, 82; stukku þeir Hákon undan, vii. 270; úvinir stukku undan, vi. 24; stukku sumir at landi á brott, Eg. 20; stukku þeir feðgar til Gautlands, Nj. 8; stökk þá Hallgerðr til Grjótár, 218; stökk Þangbrandr til Noregs, Ld. 180; S. á flótta, FmS. v. 84.
- stökkva (stǫkkva)
- 4. imperS., Flosa stukku aldrei hermðar-yrði, angry words never escaped him, Nj. 281; honum stökkr aldrei bros, he never smiles, of an earnest, austere man.
- stökkva (stǫkkva)
- II. to be sprinkled, cp. Vþm. 31: in the part. stokkinn, bedabbled, sprinkled; sveita stokkinn, Fm. 32: blóði stokkinn, Hkv. 1. 15, 2. 6; Erlingr var þá á öfra aldri ok stokkit hár hans nokkut, his hair was sprinkled with grey, O. H. l. 54.
Orthographie: Das Buch von Cleasby & Vigfusson verwendete den Buchstaben ö, um den ursprünglichen altnordischen Vokal ǫ darzustellen. Daher könnte stökkva genauer als stǫkkva geschrieben werden.
Mögliche Runeninschrift im Jüngeren Futhark:ᛋᛏᚢᚴᚴᚢᛅ
Jüngere Futhark-Runen wurden vom 8. bis 12. Jahrhundert in Skandinavien und ihren überseeischen Siedlungen verwendet
Ähnliche Einträge:
Verwendete Abkürzungen:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Ulf.
- Ulfilas.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- impers.
- impersonal.
- n.
- neuter.
- pers.
- person.
- cp.
- compare.
- L.
- Linnæus.
Zitierte Werke & Autoren:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)