Þvá
Altnordisches Wörterbuch - þvá
Bedeutung des altnordischen Wortes "þvá"
Wie im Cleasby & Vigfusson Altnordisch-Englisch Wörterbuch definiert:
Das altnordische Wort þvá kann bedeuten:þvá
- þvá
- (mod. þvó, þvo), pres. þvæ, þvær, þvær; plur. þvám, þváit, þvá: pret. þó (þvó), þótt, þó; plur. þógum, þógut, þógu: subj. þægi or þvægi; imperat. þvá (þvoðu); part. þveginn: the mod. pret. is weak, þvoði, PasS. 28. 7: [Ulf. þwahan = νίζειν; A. S. þweân; Hel. þwahan; provinc. Germ. zwagen, Schmeller; Dan. tvætte; Swed. tvätla.]
- þvá
- B. To wash, with acc.; and with dat. esp. in the phrase þvá sér, to wash oneself, or þvá líki, to wash a dead body; drótt þó sveita af döglings líki, Geisli; ek strauk hest hans ok þvó ek leir af honum, FaS. i. 331; þvá sinn hadd í ánni, Edda 75; láta þvá sár þeirra manna í þeirri laugu er honum var þvegit í sjálfum, O. H. l. 69; sumir þógu diska ok heltu því í höfuð honum, 623. 54; kona vermði vatn í katli til þess at þvá sár manna, Fbr. 110 new Ed.; Jórdán þvó Krist, ok er heilög, Hom. 55; þveginn í inni helgu skírn, 107; hann þvær af manni í skírninni allar syndir, FmS. i. 300; at eingin skeri hár mitt né þvái höfuð mitt önnur enn þú, Vígl. 76; þó hann æva hendr né höfuð kembði, Vsp.; hendr né þvær …, Vtkv.; þú hefir, Vár gulls, þvegit manns-blóð af höndum, Helr.; hann setti mundlaug fyrir sik, ok þvó sik ok þerði á hvítum dúki, FS. 5; hann gékk þegar ok þó ekki af sér tjöruna, FmS. vt. 195; þvá sér í því sama vatni er konungr þó sér í, viii. 13; þeir gengu til Öxarár at þvá sér, Ísl. ii. 259; kembðr ok þveginn skal kænna hverr, ok at morni mettr, Skv. 2. 25; þveginn ok mettr, Hm. 60; þeir þógu líkinu ok veittu alla þjónustu, FmS. x. 149; cp. laug skal göra hveim er liðinn er hendr þvá ok höfuð, kemba ok þerra …, Sdm. 34; hann tók upp lík hans ok þó, bjó um síðan sem siðvenja var til, Eg. 300; þeir tóku klæði af líkinu ok þógu því, Fb. ii. 367 (þógu líkit, acc., Ó. H. l. c.)
- þvá
- 2. of the sea, to wash; lögr þvær flaust, bylgja þvær stafni, hrönn þó hlýrum, marr þvær viðu, hrannir þógu herskipum höfuð (cp. höfuð-þváttr), Lex. Poët.; útsker verða af bárum þvegin, Mkv.
- þvá
- II. reflex. to wash oneself; þvásk í vatni, FS. 77 (þvóst Cod.); þósk konungr við trapizu í einni loptstofu, ok er hann var þveginn, FmS. viii. 13; þváisk ér ok verit hreinir, Hom. 11.
- þvá
- 2. pasS., þá mun brátt af þvásk (be washed off) öll sú sæmd er konunginum heyrir til, FmS. ix. 258,
- þvá
- 3. part. ú-þveginn, the unwashed, as a nickname and a pr. name.
Mögliche Runeninschrift im Jüngeren Futhark:ᚦᚢᛅ
Jüngere Futhark-Runen wurden vom 8. bis 12. Jahrhundert in Skandinavien und ihren überseeischen Siedlungen verwendet
Verwendete Abkürzungen:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- Hel.
- Heliand.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- plur.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- provinc.
- provincial.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- esp.
- especially.
- gl.
- glossary.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- v.
- vide.
- Cod.
- Codex.
- reflex.
- retlexive.
- pass.
- passive.
- pr.
- proper, properly.
Zitierte Werke & Autoren:
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Helr.
- Helreið Brynhildar. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sdm.
- Sigrdrífu-mál. (A. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Vtkv.
- Vegtams-kviða. (A. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Mkv.
- Málshátta-kvæði. (A. III.)