Kveina
Dictionnaire vieux norrois - kveina
Signification du mot vieux norrois "kveina"
Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :
- kveina
- að. [Ulf. qainon = πενθειν; A. S. cwânjan; Engl. whine, wanion; Germ. weinen]:—either, kveina um e-t (mod. k. yfir e-u), to complain of a thing, or absol. to wail, mourn, lament, but not used transitively as in A. S.; er hér kveinat um eldiviðar-fæð, FmS. i. 291; görðit hón hjufra né höndum slá, né k. um sem konur aðrar, Gkv. 1. 1 (2. 11); taka nú k. um þat, er …, Al. 52, FaS. iii. 154; hón kveinaði um mjök meðan hón starfaði, Hom. 113: absol., munu þér k. ok kalla til Dróttins, Stj. 441; krytja eðr k., 370, FaS. i. 200; en þeir létu sem þeir heyrði eigi hvat er hón kveinaði, FmS. vi. 352.
Inscription runique possible en futhark jeune :ᚴᚢᛁᛁᚾᛅ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger
Abréviations utilisées :
- absol.
- absolute, absolutely.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Œuvres & Auteurs cités :
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)