Sæ-konungr

Signification du mot vieux norrois "sæ-konungr"

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

sæ-konungr

m. a sea-king; vóru margir sækonungar þeir er réðu liði miklu ok áttu engi lönd, þótti sá einn með fullu heita mega sækonungr, er hann svaf aldri undir sótkum rapti ok drakk aldri at arinshorni, Yngl. S. ch. 34, cp. Caesar Bell. Gall. i. 36; sækonungur, opp. to herkonungar, Fb. i. 25, ll. 6, 7; Auði ok Buðli vóru sækonungar ok fóru báðir með her sinn, id.; Haki ok Hagbarðr hétu bræðr tveir, þeir vóru sækonungar (sjá-konungar Ed.) ok höfðu lið mikit, Yngl. S. ch. 25; Gorr hafði Eyjarnar ok var hann því kalladr sækonungr, Orkn. 8; Sváfu barn ok sækonungs, Hdl.; hvernig skal sæ kenna? Kalla sækonunga leið ok braut, Edda 66; hvernig skal kenna skip?—Svá at kalla hest eða dýr eða skið sækonunga, 90. For a list of the names of mythical sea-kings see Edda (gl.), ending thus,—sékk-at ek fleiri sækonunga, 111. The word is poetical, and refers only to the ancient age of the Vikings in the 8th and 9th centuries, see konungr.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᛋᛅ-ᚴᚢᚾᚢᚾᚴᚱ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger