Á-kafr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "á-kafr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

á-kafr

adj. [cp. A. S. caf, promptus, velox, and ‘á-’ intens., cp. af D. II.], vehement, fiery; á. bardagi, a hot fight, FmS. xi. 95: of whatever is at its highest point, þenna dag var veizlan (the banquet) allra áköfust, 331; vellan sem áköfust, Nj. 247: ardent, svá var ákaft um vináttu þeirra, at …, 151: neut. as adv., kalla ákaft á Bárð, to pray to B. fervently, Bárð. 169; ríða sem ákafast, to ride at a furious rate, Eg. 602; búast sem á., 86; en þeir er eptir Agli vóru sóttu ákaft, … pulled hard, 362.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅ-ᚴᛅᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich