Ábóta-vant

Słownik staronordyjski - ábóta-vant

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ábóta-vant"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ábóta-vant
n. adj. shortcoming, imperfect, Hkr. ii. 89, Sturl. i. 162.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛒᚢᛏᛅ-ᚢᛅᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
l.
line.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back