Áðr
Słownik staronordyjski - áðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "áðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo áðr może oznaczać:áðr
- áðr
- adv. [cp. Hel. adro = mane], ere, already, soon; er ek hefi a. (soon) ráðit brullaup mitt, Nj. 4; er Guð hafði á. bannat, Sks. 533; ok vóru þeir því á. (already) heim komnir, Eg. 222; at nú so lægra í horninu en á., than before, Edda 32; litlu ú., a little while ago, Fms. viii. 130; þar sem ek em a. (already) í fullri reiði Gtiðs, Sks. 533.
- áðr
- 2. á. en, Lat. prius quam, ante quam:
- áðr
- α. with subj.; a. en þeir gengi, Fms. xi. 13; a. en í biskups garð falli, N. G. l. i. 145.
- áðr
- β. with indic.; var eigi langt á. en bygðin tók við, Eg. 229.
- áðr
- γ. áðr simply = áðr en; þeir höfðu skamma hríð setið, á. þar kom Gunnhildr, they had sat a short while ere G. came thither, Nj. 6; en á. hann reið heiman, 52; en þat var svipstund ein á. (till) stofan brann, Eg. 240; en áðr hann let setja söguna saman, Sturl. iii. 306.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- cp.
- compare.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- v.
- vide.
- Lat.
- Latin.
- L.
- Linnæus.
- subj.
- subjunctive.
- indic.
- indicative.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)