Æskja
Słownik staronordyjski - æskja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "æskja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- æskja
- i. e. œskja, t, from ósk; [Engl. wish; Germ. wünschen; Dan. önske]:—to wish; meiri laun en vér kunnim sjálvir at œskja oss, Ó. H. 209: þess œski ek þér, Clem. 147; þessa œskða ek, 655 xxviii; œskja sér e-s, 677. 23; æsktu sér slíks yfirboða, Bs. i. 136: æskjandi hlutr (gerund.), Eluc. 49; þann sigr sem ek æskta, Al. 170; æskja e-m e-s, to wish for one, Stj. 235; monda ek eigi kunna at œskja (øyskja Cod.) annan veg minn mann, Ó. H. 59; œskja sér eigi framarr, Fbr. 57.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛋᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Cod.
- Codex.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)