Ætt-leifð

Słownik staronordyjski - ætt-leifð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ætt-leifð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ætt-leifð
f. a patrimony, of land, estate (see leifð); þeir menn hafa setið yfir eignum várum ok ættleifð, Fms. i. 223, x. 280, Orkn.; á órar ættleifðir, our native land, Sturl. ii. 55 (in a verse), passim.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛏᛏ-ᛚᛁᛁᚠᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back