Ætt-leifð
Słownik staronordyjski - ætt-leifð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ætt-leifð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ætt-leifð
- f. a patrimony, of land, estate (see leifð); þeir menn hafa setið yfir eignum várum ok ættleifð, Fms. i. 223, x. 280, Orkn.; á órar ættleifðir, our native land, Sturl. ii. 55 (in a verse), passim.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛏᛏ-ᛚᛁᛁᚠᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)