Ættar-skömm

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ættar-skömm" (lub ættar-skǫmm)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ættar-skömm (ættar-skǫmm)

f. a family disgrace (of a person), Bárð. 181.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ættar-skömm może być bardziej dokładnie napisane jako ættar-skǫmm.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛏᛏᛅᚱ-ᛋᚴᚢᛘᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich