Af-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "af-för" (lub af-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

af-för (af-fǫr)

ar, f. departure, in the following COMPDS: affaradagr, affarakveld.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego af-för może być bardziej dokładnie napisane jako af-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚠ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich