And-æfa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "and-æfa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo and-æfa może oznaczać:and-æfa

and-æfa

ð, [v. andóf; Ivar Aasen andöva and andov], a boating term, to paddle against tide, current, and wind, so as to prevent the boat from drifting astern; þá féll á stormr svá mikill, at þeir fengu eigi betr en andæft, had nothing better than to lay to, Sturl. ii. 121; the vellum MSS. wrongly andhætt.

and-æfa

2. metaph. in the corrupt form andæpta, to reply feebly against; with dat., ekki er þess getið at Þórðr andæpti þessari vísu, Th. returned no reply to this libel, Sturl. i. 22. Now absol. to speak in a disjointed way, to ejaculate; andæpti skáld upp úr móðu, fram eru feigs götur; skilja sköp, skamt er að landi, brosir bakki mót, of rhymed incoherent words of a poet in the act of sinking beneath the waves, vide Espól. Ísl. Árb. the year 1823, Sigurðr Breiðfjörð in a poem in the Smámunir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚾᛏ-ᛅᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich