Andlits-björg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "andlits-björg" (lub andlits-bjǫrg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

andlits-björg (andlits-bjǫrg)

f. visor, Sks. 406.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego andlits-björg może być bardziej dokładnie napisane jako andlits-bjǫrg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚾᛏᛚᛁᛏᛋ-ᛒᛁᚢᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich