Annarr-hvárr
Słownik staronordyjski - annarr-hvárr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "annarr-hvárr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- annarr-hvárr
- (or in two words), adj. pron. in dual sense, [A. S. oþar-hveða], Lat. alteruter, either, one of the two; with gen., annan hvern þeirra sona Skallagríms, Eg. 256; væntir mik at aðra hvára (acc. sing. fem., now aðra hverja) skipan taki brátt, FmS. viii. 444. Dual, aðrir hvárir, in a collect. sense, either party, Sd. 138; neut. used as adv., annaðhvárt—eða, either—or (Lat. aut—aut), FmS. i. 127, Skálda 171, Nj. 190.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚾᚾᛅᚱᚱ-ᚼᚢᛅᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- adj.
- adjective.
- adv.
- adverb.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- collect.
- collective.
- fem.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- pron.
- pronoun.
- S.
- Saga.
- sing.
- singular.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)