Ár-vöxtr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ár-vöxtr" (lub ár-vǫxtr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ár-vöxtr (ár-vǫxtr)

m. the swelling of a river, Fms. i. 286.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ár-vöxtr może być bardziej dokładnie napisane jako ár-vǫxtr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚱ-ᚢᚢᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich