Arðr-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "arðr-för" (lub arðr-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

arðr-för (arðr-fǫr)

f. a plough-furrow, trench, Stj. 593, 1 Kings xviii. 32.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego arðr-för może być bardziej dokładnie napisane jako arðr-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚱᚦᚱ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich