Arf-vörðr
Słownik staronordyjski - arf-vörðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "arf-vörðr" (lub arf-vǫrðr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- arf-vörðr (arf-vǫrðr)
- m. [A. S. yrfeveard; Hel. erbivard], (poët.) an heir, Lex. poët.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego arf-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako arf-vǫrðr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚱᚠ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.