At-tönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "at-tönn" (lub at-tǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

at-tönn (at-tǫnn)

f. [at, n.], a tusk, Fas. i. 366.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego at-tönn może być bardziej dokładnie napisane jako at-tǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛏ-ᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich