Átt-jörð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "átt-jörð" (lub átt-jǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

átt-jörð (átt-jǫrð)

and ættjörð, f. = átthagi, Ísl. ii. 186, A. A. 252: in mod. usage = Lat. patria, and always in the form ætt-.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego átt-jörð może być bardziej dokładnie napisane jako átt-jǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛏᛏ-ᛁᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich