Bæna-hald
Słownik staronordyjski - bæna-hald
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bæna-hald"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bæna-hald
- n. a holding of prayers, Landn. Hi, Gþl. 41; bænahalds-maðr, a man who prays to God, a religions man, Bs. i. 72, Hom. 154.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᚾᛅ-ᚼᛅᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)