Bana
Słownik staronordyjski - bana
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bana"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bana
- að, [bani; Gr. root φένω], to kill, with dat., ef griðungr banar manni, Grág. ii. 122, Rb. 370, Fms. iii. 124; b. sér sjálfr, to commit suicide, Ver. 40; metaph., Hom. 17.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- Gr.
- Greek.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)