Bein-áta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bein-áta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bein-áta

u, f. necrosis, caries ossium;

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛁᚾ-ᛅᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich