Bein-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bein-högg" (lub bein-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bein-högg (bein-hǫgg)

n. a blow injuring the bone, opp. to svöðu sár, Sturl. i. 13.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bein-högg może być bardziej dokładnie napisane jako bein-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛁᚾ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich