Bein-kröm

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bein-kröm" (lub bein-krǫm)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bein-kröm (bein-krǫm)

f. rachitis:

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bein-kröm może być bardziej dokładnie napisane jako bein-krǫm.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛁᚾ-ᚴᚱᚢᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich