Bein-stökkull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bein-stökkull" (lub bein-stǫkkull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bein-stökkull (bein-stǫkkull)

m. a sprinkle (stökkull) of bone, Am. 105.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bein-stökkull może być bardziej dokładnie napisane jako bein-stǫkkull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛁᚾ-ᛋᛏᚢᚴᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich