Beiskr
Słownik staronordyjski - beiskr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "beiskr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- beiskr
- adj. [Dan. beedsk; Swed. besk; it is always spelt with s (not z) in the MSS., and cannot therefore well be traced to bíta, qs. beitskr; for the etymology see p. 728, col. 2 (letter Z); the word originally, we believe, was opp. to þjarfr, q. v.]:—bitter, sour, acrid; salt vatn ok b., Stj. 93; beiskar súrur, bitter herbs, 279. Exod. xii. 8; b. drykkr; amara, þat er b. at vóru máli, 421, 625. 70, SkS. 539: metaph. bitter, Th. 6: exasperated, grim, angry, smalamaðr sagði Hallgerði vígit; hon varð beisk við, Nj. 60, Al. 122.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛁᛋᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Dan.
- Danish.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- qs.
- quasi.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)