Belja
Słownik staronordyjski - belja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "belja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- belja
- að, to bellow, Vápn. 21, Hkr. i. 319, Eb. 320.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛚᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)