Biðill
Słownik staronordyjski - biðill
Znaczenie staronordyjskiego słowa "biðill"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- biðill
- m., dat. biðli, pl. biðlar, a wooer, suitor, Fms. ii. 8.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚦᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)