Bil-bugr
Słownik staronordyjski - bil-bugr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bil-bugr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bil-bugr
- (bilsbugr, Fas. iii. 150), m. failing of heart; in the phrase, láta engan bilbug á sér sjá (finna), to stand firm, shew no sign of fear, Fms. viii. 412, Grett. 124, Fas. iii. 150, Karl. 233; fá b. á e-m, to throw one back, Karl. 80.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛚ-ᛒᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)