Bjarkey-
Słownik staronordyjski - bjarkey-
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bjarkey-"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bjarkey-
- in the word bjarkeyjar-réttr, m. town-law, used as opposed to landslög or landsréttr, county-law, Sks. 22; sökin veit til landslaga en eigi til bjarkeyjarréttar, Fms. vii. 130; vide n. G. L. i. 303–336. It is an illustration of this curious word, that the Danes at present call a justice ‘birkedommer,’ and the district ‘birk;’ cp. local names, as in Sweden,—in Birchâ civitate regiâ, Johann. Magnus 542 (Ed. 1554); civitas Birchensis, 556; in Birchâ civitate tum maxima, 541; in Norway, Bjarkey is one of the northern islands, whence the famous Norse family Bjarkeyingar took their name; v. Munch, the pref. to Norge’s Beskrivelse. Etym. uncertain; hedged in with birch (?).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛅᚱᚴᛁᚢ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pref.
- preface.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)