Bjáta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bjáta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bjáta

ad, to beat, knock; only in the metaph. phrase, það bjátar á, to strike against, of reverses, misfortune, (mod.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛅᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich