Bjúg-viðr
Słownik staronordyjski - bjúg-viðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bjúg-viðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bjúg-viðr
- m. a crooked branch; bjúgviðr hausa, poët. the crooked branches of the head, i. e. the horns, Km.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚢᚴ-ᚢᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Km.
- Kráku-mál. (A. III.)