Blá-tönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blá-tönn" (lub blá-tǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

blá-tönn (blá-tǫnn)

f. a cognom. having a blue, black tusk, Fas. ii. 390.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blá-tönn może być bardziej dokładnie napisane jako blá-tǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛅ-ᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich