Blæju-hvalr

Słownik staronordyjski - blæju-hvalr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blæju-hvalr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

blæju-hvalr
m. [Germ. bleie], a kind of whale, alburnus, Edda (Gl.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛅᛁᚢ-ᚼᚢᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back