Blástr-horn
Słownik staronordyjski - blástr-horn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blástr-horn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- blástr-horn
- (blástrarhorn), n. a trumpet, horn, 655. 8, Rb. 372.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛅᛋᛏᚱ-ᚼᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)